Ayak bileği ekleminin artrozu

Ayak bileği ekleminin artrozu, kas-iskelet sistemi yapılarının dejeneratif, distrofik bir hastalığıdır. Alt ekstremiteyi etkiler. Artrozun en yaygın biçimlerinden biri olarak kabul edilir: dejeneratif-distrofik eklem hasarı vakalarının toplam sayısının% 30'unu oluşturur. Patolojik süreç sadece yaşlı hastalarda görülmez. Hastaların yaklaşık dörtte biri 40 yaşın altındaki kişilerdir.

Bozukluğa kalıcı ağrı ve eklem ve alt ekstremite fonksiyonunda kademeli bir azalma eşlik eder. Tedavi edilmezse ilerler ve kendi kendine kaybolmaz. Bozukluğun teşhisi ve tedavisi ortopedi doktorunun işidir (nedenine bağlı olarak bir travmatologun yanı sıra fizik tedavi doktorları ve fizyoterapistler de dahil olur).

Ayak bileği artrozunun nedenleri

Osteoartrit polietiyolojik bir hastalık olarak kabul edilir. Gelişimi bir grup nedenin etkisinin bir sonucu olarak ortaya çıkar. Yaşla birlikte hastalığa neden olan faktörlerin sayısı artar, dolayısıyla patolojik bir sürecin olasılığı artar. Ancak her şey o kadar basit değil.

Bozukluğun patogenezi

Ayak bileği artrozunun en yaygın nedenleri arasında bir grup nedeni vardır:

• irrasyonel fiziksel aktivite;
• yaralanmalar;
• operasyonlar;
• metabolik hastalıklar;
• rahatsız edici ayakkabılar;
• kas-iskelet sisteminin diğer hastalıkları;
• romatoid hastalıklar.

Mantıksız stres yaşam tarzının veya meslek seçiminin bir sonucu olabilir. Sürekli yürüme, tek bir yerde durma, ağır nesneler taşıma, yoğun aktivite. Bunların hepsi orta vadede (birkaç yıl) patolojik sürecin provokatörleridir.

Diğer bir neden ise yaralanmalar, özellikle eklem içi kırıklar, çıkıklar ve ayrıca ciddi morluklardır (daha az ölçüde). Ayak bileği ekleminin artrozu fark edilmeden kendini gösterir, ancak sürekli ilerler. Çoğu zaman hastalar yaşadıkları travmanın sonuçlarını hafife alırlar.

Ameliyatlar artrozu tetikleyebilir. Ancak böyle bir komplikasyon nispeten nadirdir. Esas olarak klinik durumun yanlış değerlendirilmesinden kaynaklanmaktadır. doktorun yeterli niteliğinin olmaması.

Diyabet gibi metabolik patolojiler bir bozukluğa neden olabilir. Bununla birlikte, ayak bileği artrozunun nedenleri çok daha sık olarak gutun yanı sıra hormonal bozukluklardır (örneğin menopoz sırasında).

Rahatsız ayakkabılar patolojik sürecin gelişimindeki anahtar faktörlerden biridir. Bozukluk, yükün ayağa uygun olmayan şekilde dağıtılması nedeniyle gelişir. Genellikle karmaşık bozukluklar gelişir: sadece artroz değil aynı zamanda omurilik yaralanmaları da. En azından - osteokondroz. Ancak daha tehlikeli sorunlar da mümkündür.

Kas-iskelet sistemindeki işlev bozuklukları da patolojik bir süreç olasılığını arttırır. İntervertebral fıtıklar, osteokondroz ve konjenital bozukluklar ek riskler oluşturur.

Romatoid hastalıklar artrit, sistemik lupus eritematozus ile temsil edilir. Dejeneratif-distrofik nitelikteki lezyonlar ikincildir, ancak altta yatan hastalığı ağırlaştırır ve prognozu kötüleştirir.

Ayak bileği ekleminin artrozu çok faktörlü bir hastalıktır. Kural olarak, aynı anda birkaç nedenin etkisi altında gelişir. İstisnalar vardır, ancak bunlar nadirdir. Ayrıca faktörlerin sayısı hastalığın şiddetini ve patolojik sürecin ilerleme hızını etkiler.

Patolojik sürecin gelişimi adım adımdır. İlk aşamada lokal kan dolaşımı ve dinamik yükün ayaktaki dağılımı bozulur. Yavaş yavaş kıkırdaktaki yıkıcı süreçler eklenir. Yavaş iltihaplanma başlar. Ayak bileğinin diğer yapılarında dejenerasyon meydana gelir: kapsül, bağlar, kemikler vb. Hastalık ne kadar ilerlemişse tedavisi de o kadar zor olur. Daha fazla çaba ve zaman gerektirir.

Artroz gelişme riskini artıran faktörler

Ayak bileği ekleminin dokularının distrofik tahribatı sadece acil nedenlerin etkisinin bir sonucu olarak ortaya çıkmaz. Hastalığın şiddeti, olasılığı ve seyrinin doğası risk faktörlerinden etkilenir. İhlalin resmini tamamlıyorlar. Aralarında:

• topuklu giyme alışkanlığı;
• işin fiziksel olarak zor doğası (açık riskleri olan meslekler dahil: öğretmenler, aşçılar da hastalanır);
• ayak bileği ekleminde önceki yaralanmalar (bozukluğun yaralanmadan yıllar sonra kendini gösterdiği durumlar vardır);
• endokrin hastalıklarının geçmişi (hormonal bozukluklar ek riskler yaratır);
• kas-iskelet sistemi hastalıklarının öyküsü;
• 40 yaş üstü (hastalık genç insanlarda da görülse de);
• artan vücut ağırlığı;
• cinsiyet (kadınlar erkeklerden daha sık acı çeker).

Ayak bileği ekleminin artrozu yavaş gelişen bir hastalıktır; belirtiler hemen ortaya çıkmaz. Bu nedenle hangi risk faktörlerinin ve nedenlerin patolojik süreci tetiklediğini değerlendirmek zordur. Tam bir tıbbi geçmişin toplanması gereklidir.

Ayak bileği ekleminin sınıflandırılması ve hasar türleri

Patoloji iki temele göre sınıflandırılır.

İlk kriter patolojik sürecin kökenidir. Vurgulamak:

• bozukluğun travma sonrası formu (ayak bileği ekleminde veya kas-iskelet sisteminin diğer yapılarında yaralanmalardan sonra gelişir);
• ayak bileği ekleminin deforme edici artrozu: eklemin yavaş ama sürekli deformasyonunun eşlik ettiği metabolik bozuklukların veya yaralanmaların bir sonucu;
• Metabolik artroz, diyabetin, hormonal bozuklukların veya gutun (pürin metabolizma bozuklukları) arka planında gelişir.

Sınıflandırmanın ikinci temeli patolojik sürecin evrelemesine dayanmaktadır. Gelişiminde ayak bileği ekleminin artrozu aşağıdaki aşamalardan geçer:

• başlangıç veya erken;
• ilerici;
• ileri artroz.

İlk aşamada herhangi bir klinik tablo yoktur veya yoğun fiziksel efor sonrası ortaya çıkar. Patolojik süreç yalnızca özel teşhis yöntemlerinin yardımıyla tespit edilir.

Bozukluğun ilerleyici evresine kliniğin yoğunlaşması eşlik eder. Belirtiler hafif fiziksel aktiviteden sonra ortaya çıkar. Yük toleransı azalır. Ayak bileği ekleminde bacağın sınırlı hareketliliğinin yanı sıra sürekli bir ağrı sendromu da vardır.

Patolojik sürecin son aşamasına şiddetli ağrı ve tam dinlenme halindeki diğer semptomlar eşlik eder. Hem destekleyici hem de motor işlevler bozulur. Çoğu zaman bir kişi engelli olur. Endoprotez dahil karmaşık cerrahi tedavi gereklidir.

Önemli!

Evreleme, tedavi taktiklerini belirlemede ve hastalığın seyrini ve sonucunu tahmin etmede en büyük rolü oynar. Bozukluk en iyi erken aşamada tedavi edilir. Patoloji ne kadar ileri düzeydeyse düzeltmesi de o kadar zor ve zaman alıcı olur.

Bozukluğun belirtileri

Klinik tablo patolojik sürecin biçimine ve aşamasına bağlıdır. Tipik belirtiler şunlardır:

• ağrı;
• tükenmişlik;
• hoşgörüsüzlük egzersizi;
• şişme;
• bacağın destekleyici fonksiyonundaki bozukluklar;
• Kas Güçsüzlüğü.

Bacaktaki ağrı başlangıçta ancak yoğun fiziksel efordan sonra görülür. O zaman küçük bir aktivite yeterlidir. Patolojik sürecin ileri aşamasında, yük ne olursa olsun ağrı her zaman mevcuttur.

Yorgunluk, hastalığın ilk evresinden itibaren gözlenir. Hastalıkla birlikte kas güçsüzlüğü hissi ve artan yorgunluk hissi de ilerler. Belirtiler bozukluğun daha da geliştiğini gösterir.

Egzersiz toleransı da giderek azalır. Bozukluğun belirgin bir aşamasında kişi ikinci veya üçüncü kata çıkamaz. Durmak zorundayız.

Şişlik her zaman mevcut olan bir işarettir. Ayak bileğindeki bacak şişkin ve büyümüş görünüyor. Bu spesifik olmayan bir tezahürdür.

Ağrının başlaması tipiktir. Tek bir yerde uzun süre kaldıktan sonra eklemde şiddetli sertlik gelişir. İlk hareketler çok fazla rahatsızlığa neden olur. Kişi hareket etmeye devam ettikçe ağrı ve rahatsızlık yavaş yavaş kaybolur.

Klinik tablo ayak bileği ekleminin artroz derecesine bağlıdır. Patolojik sürecin evresini ve ciddiyetini belirlemede büyük rol oynar. Doktor, sözlü sorgulama ve öykü alma süreci yoluyla semptomları sistemleştirir.

Hastalık kronik bir seyir ile karakterizedir. Alevlenme dönemlerinde ayak bileği ekleminin artroz belirtileri en belirgin şekilde ortaya çıkar. Kronik fazda remisyon sadece kısmidir. Klinik çok parlak değil ama semptomlar tamamen ortadan kalkmıyor. Daha sonra ayak bileği ekleminin artrozunda yeni bir alevlenme meydana gelir, belirtiler tekrar yoğunlaşır. Ve böylece kaliteli tedavi yapılana kadar bir daire içinde devam edin.

Ayak bileği artrozunun komplikasyonları

Patolojik sürecin komplikasyonları, çalışma kapasitesinin sürdürülmesi ve kendine bakma yeteneği ile ilgilidir.

Hastalarda ayak bileği deformiteleri görülür. Patolojik süreç, kontraktürlerin oluşması, ayak bileğinde uzuvun birincil veya tam hareketsizliği olan alanlar ile sona erer. Durum ancak cerrahi olarak düzeltilebilir.

Alevlenme anında sinovit gelişimi ve sinovyal bursa iltihabı tipiktir. Bu durum birkaç hafta sürer ve akut seyri sırasında çalışma ve hareket etme yeteneğini tamamen ortadan kaldırır.

Patolojik sürecin nihai sonucu, bacağın destek fonksiyonunda bir azalma ve ardından tamamen bir kayıptır; kişi normal şekilde hareket edemez. Koltuk değneği kullanmanız gerekiyor. Çalışma yeteneğinin ve bazı durumlarda kendi kendine bakım yeteneğinin tamamen kaybı vardır. Ayak bileği artrozunun ileri evrelerinde hastalar sakat kalır.

Hastalığın teşhisi

Eklem yapılarına ve kıkırdak dokusuna verilen hasarın teşhisi ortopedi travmatologunun gözetiminde gerçekleştirilir. Muayeneler tipiktir. Patolojik süreci ve ciddiyet derecesini belirlemek zor değildir. Teknikler arasında:

• semptomların ve sağlık şikayetlerinin doğasını daha iyi anlamak için hastanın sözlü olarak sorgulanması;
• patolojik durumun muhtemel kökenini belirlemenizi sağlayan anamnez toplamak;
• palpasyon: artroz, pasif hareketler sırasında deformasyon, şişlik, ağrı ile gösterilir;
• Ayak bileği radyografisi: Tanı koymak ve hastalığın ciddiyetini belirlemek için yeterli bilgi sağlayan rutin bir muayene, altın standart muayene olarak kabul edilir;
• Radyografik veriler yetersizse MR.

Başka çalışmalar da yapılabilir. Örneğin bilgisayarlı tomografi (artroz sadece kıkırdağı değil aynı zamanda kemikleri de etkiler; BT, bozuklukların doğasının ayrıntılı ve doğru bir şekilde görüntülenmesini sağlar).

Not!

Artrozun, özellikle erken aşamada spesifik bir belirtisi yoktur. Bu nedenle yeterli bilgi olmadan kendi başınıza patolojik süreçleri birbirinden ayırmak mümkün olmayacaktır. Özel enstrümantal teşhis gereklidir.

Laboratuvar teşhis teknikleri çok az veri sağlar. Bunlar yalnızca iltihaplanma sürecini tanımlama açısından bilgilendiricidir ve bazı artroz türlerinin (metabolik köken, romatoid doğa) teşhisinde yardımcı olur.

Tedavi yöntemleri

Ayak bileği ekleminin artrozunun tedavisi konservatif ve cerrahi teknikler kullanılarak gerçekleştirilir. Karmaşık düzeltmeye başvurulursa en iyi sonuçlar elde edilebilir.

Konservatif tedavi ilaç kullanımını, egzersiz terapisini ve masajla fizyoterapiyi içerir. Aşağıdaki ilaçlar kullanılır:

• lokal antiinflamatuar;
• genel anti-inflamatuar ilaçlar (tabletler veya enjeksiyon çözeltileri şeklinde);
• kondroprotektörler;
• nikotinik asit ve metabolik süreçleri iyileştirmenin diğer yolları.

Egzersiz terapisi ve fizyoterapi, masajla birlikte akut durumun ortadan kaldırılmasından sonra iyileşmeyi amaçlamaktadır. Bu yöntemler remisyon döneminde önemlidir. Hastalığın belirgin klinik semptomları olan akut bir formda ortaya çıkması durumunda yöntemler ertelenir.

Eklem anatomisindeki şekil bozuklukları ve kalıcı sapmaların cerrahi tedavisi gerekir. Eklem plastik cerrahisi veya endoprotez, yapay bir analogla eklem değişimi mümkündür. Bu yüksek teknolojili bir düzeltme yöntemidir.

Tahminler

Prognoz, tedavi anına, sağlık durumuna, artrozun nedenine ve ayrıca bozukluğun gelişim derecesine bağlıdır. Hastalık ne kadar ilerlemişse durum o kadar karmaşık olur. Tedaviye erken başlanırsa tedavi ve tam iyileşme şansı yüksektir. Diğer durumlarda ameliyat ve uzun süreli rehabilitasyon gerekir.

Bozukluğun önlenmesi

Ayak bileği artrozunun önlenmesi şunları içerir:

• rahat ayakkabılar giymek;
• kas-iskelet sistemi hastalıklarının zamanında tedavisi;
• refahın makul kontrolü;
• vücut ağırlığı kontrolü;
• yaralanmayı önlemek;
• yükleme kontrolü.

Önleme, ayak bileği artrozu riskini 2-3 kat azaltabilir. Patolojik bir sürecin olasılığı minimum düzeyde olacaktır.